Basquiat after Picasso's portrait of the artist as a young men
Pablo, Janze after Basquiat's portrait of the artist as a young men
Jean Baptiste Basquiat tekenden iconen. Hij maakte net als de aboriginals dat doen, een kaart, die je door belangrijke werken in de kunstgeschiedenis navigeert. Zo schilderde hij een drieluik met drie vrouw figuren naar analogie van de drie vrouwen van Picasso. In het Cobra museum leerde ik dat de jonge Picasso zich maanden in zijn atelier had teruggegtrokken na een bezoek aan de werkplaats van Matisse. Pablo begreep dat Matisse een nieuwe weg over de ruimtelijke voorstelling op het platte vlak had gevonden. Met een paar verfstreken zetten hij een drie-dimensionale berg op het doek. Picasso wilde ook vernieuwen. Picasso onderzocht Afrikaanse kunst en ruimtelijke weergaven. Verschillende perspectieven werden door elkaar op een doek afgebeeld. De drie vrouwen waren het eerste werk na de maandenlange studie en afzondering. Het kubisme deed haar intrede.
Basquiat schilderde Head of a Madmen waarin de schedel precies de vorm en positie heeft als in van Gogh's zelfportret.
van Gogh zelfprotret |
Basquiat: head of a madmen
|
skull | Janze: Pablo's head |
---|
Ooit gekeken hoe raar de kamer in Arles is geschilderd? De prenten lijken zo van de muur te vallen. Het doet mij denken aan een momentopname van een gewichtloze kamer in een raket. Als je lang kijkt verwacht je opeens dat het plafond de vloer wordt en omgekeerd. Een syfilis perspectief, zeiden ze op de kunstacademie oneerbiedig.
Basquiat bewonderde Leonardo da Vinci, die duidelijk in de weer was met geometrische perspectieven. Basquiat verwees veel naar zijn Mona Lisa. En wat te denken van Leonardo's Mona Lisa. Zit die persoon nu gedraaid voor een achtergrond? Zij/hij kijkt ons recht aan. Kloppen de schouderhoogtes?
ML van LeonardoML van Basquiat
Basquiat bracht ode's aan kunstenaars, die het heersende, dominante- dogmatische en tegelijk onderdrukkende verhaal wisten te doorbreken. Beelden (en kunstenaars) die voor perspectief verschuivingen zorgden. Hij schilderde beelden, die een gelijkwaardigheid in verschillenden manieren van beeldvorming nastreefden. Hij deed dat op een zeer bijzondere manier. Hij gebruikte poezie, tekens en figuratie door elkaar op een platte manier en gaf alles eenzelfde gelijkwaardge positie. Er is geen essentie, enkel gelijkwaardige fragmentatie zonder dat het een mengelmoesje of chaos wordt. Het is trefzeker. Basquiat behandelt parels uit de kunst zonder ze te verheffen. Hij zet zijn visie over ze neer en haalt ze - terwijl hij de aandacht op ze vestigt- uit een torenhoge eenzame positie en plaatst ze temidden van anderen. Hij houdt van allemaal evenveel zoals wij dat ook zouden moeten doen, onbevooroordeeld, onbevangen en goed geinformeerd. Ondanks hun gelijke positie zijn ze allemaal speciaal en heel bijzonder. Net als zijn eigen werk. Dat is ook speciaal, geniaal en bijzonder.
portrait made by tapeography, www.tapeography.com