Logoloos verhaal

 

Sommige verhalen hebben geen logo, maar zijn het wel waard verteld te worden.

Zo zond de Kunst Reserve Bank op de Zuidas dit verhaal over ANBI en de Brennninkmeijers, waarvan wij van het logolengtelab nog geen logo hebben kunnen ontdekken op de Zuidas. Maar ze zitten er wel. Lees mee met de Kunst Reserve Bank:

Zo af en toe komen er van die ambitieuze HEAO-jongens aan het loket die toch wel eens willen weten wat de KRB nu precies uitvoert. Na uitleg van het experiment roept men dan altijd verwonderd "maar waar zit de winst?" Met stijgende verbazing horen ze vervolgens dat de bank een maatschappelijk doel dient – namelijk het bevorderen van de discussie over het geldsysteem – en dat winst totaal geen rol speelt. Het is zondermeer lastig om die aankomende bankiers ervan te overtuigen dat het zin heeft om zoveel geld, tijd en energie in zoiets ongrijpbaars als het 'algemeen nut' te steken.

Gelukkig zien de ambtenaren van de belastingdienst de dingen toch wat ruimer. Zij zijn namelijk bereid ‘Algemeen Nut Beogende Instellingen’ vrij te stellen van vennootschapsbelasting. Je zou denken dat deze vrijstelling alleen geldt voor armlastige stichtingen. Maar nee hoor; ook als rijkste familie van Nederland kan je al je financiële activiteiten onder dit regime laten vallen. Je richt gewoon een privébank op waarin je het familiekapitaal onderbrengt en laat vervolgens je eigen ideële stichting alle aandelen beheren. In ons woordenboek heet zo'n bank dan nog steeds een trustfonds, maar DNB redeneert dat er minimaal 25 miljoen aan eigen vermogen is ingelegd en verleent je doodleuk een bankvergunning. Daarmee heeft de familie vrij toegang tot goedkoop geld waarmee men vervolgens nieuw geld mag creëren; oftewel tegen zeer voordelige tarieven leningen uitschrijven (aan eigen familieleden). En daarnaast kan de familie natuurlijk allerlei lucratieve bankactiviteiten ontwikkelen die niemand kan inzien – alles valt immers onder de geheimhoudingsplicht van DNB en als stichting kan je volstaan met een globaal overzichtje van inkomsten en uitgaven aan wat lovenswaardige activiteiten met gehandicapten en zo. Tja, zo zegt Nederland hard te willen optreden tegen het zogenaamde schaduwbankieren, maar faciliteert DNB ondertussen één van de allergrootste van al die nepbanken. Sinds wij ons als kunstenaars in het financiële systeem zijn gaan verdiepen, is ons al vaker opgevallen hoe kleine incidenten een enorm tumult veroorzaken, terwijl de echte grote misstanden nauwelijks aandacht krijgen. Zo maakt Jelle B.C. zich druk over één van onze collega's die ten onrechte een bonus van 1,7 miljoen heeft ontvangen, terwijl het bij de belastingtruc van de Brenninkmeijers om een jaarlijkse belastingderving van tientallen miljoenen gaat. Doet de politiek dan niets? Jawel, maar die enkele blaffende teckel van de VVD snapt vermoedelijk ook niet hoe dit soort financiële constructies precies in elkaar steken en laat zich met enkele kluitjes in het riet sturen. De miljoenen belasting die ondertussen worden ontdoken, bezuinigen we wel weer weg – bijvoorbeeld op de kunsten... Welnu, als de Brenninkmeijers op slinkse wijze een zogeheten Anbi-status voor hun privébank kunnen krijgen, dan willen wij dat ook. In tegenstelling tot de doelstelling van de Anthos-bank ("Het verlenen van bancaire diensten aan bepaalde leden van de familie Brenninkmeijer...") kan de doelstelling van de KRB immers duidelijk als algemeen nuttig worden aangemerkt. In Artikel 2.1 van onze statuten is het als volgt geformuleerd: De coöperatie heeft tot doel het uitvoeren van een financieel/artistiek experiment waarbij de validiteit van een nieuwe reservemunt wordt getoetst – een valuta waarvan de waarde voortkomt uit haar kunstwaarde. Als wij daarmee niet onder de ANBI status vallen, dan weten wij het ook niet meer.